Met de gezellige reünie afgelopen zaterdag is het wintersportgebeuren 2015 al weer afgelopen. Hierbij zoals beloofd de tekst van mijn gehouden verhaal. Een goede zomer gewenst en tot ziens.
Vrijdag de 13e
Beste kamergenoten, Wie haalt het nu in z’n hoofd om vrijdag de 13e op vakantie te gaan. Onverantwoord toch? Wel nee. Daar worden wij niet warm of koud van. Bepakt en bezakt, alsof we 2 maanden op vakantie gingen, stonden we op de bus te wachten. Na enkele minuten kwam hij dan…de bus. De aller langste die er was. Maar niet lang genoeg voor al onze lange latten, koffers en tassen. De achterbank bracht uitkomst. Dus…konden we toch tijdig richting Oostenrijk vertrekken.
Na een paar uur was het dan zo ver. Bingo. Een zenuwslopend anderhalf uur volgde. De eens zo spraakzame bus veranderde plots in een doodstille touringcar. Met van tijd tot tijd rondvliegende cijfers. De spanning was te snijden. Soms horizontaal, dan weer verticaal. Ja zelfs diagonaal. Zelf zit ik altijd net naast de prijzen. Mijn mede passagier, zei terloops tegen me ook nooit iets te winnen met spelletjes. Tot mijn grote verbazing mocht hij maar liefst 2 x naar voren lopen om een prijs op te halen. Hoezo nooit geluk in het spel?
Eerlijk gezegd wordt ik van Bingo altijd ontzettend nerveus. Jullie? Ik heb een idee… laten we het volgend jaar helemaal anders doen. Laten we voortaan in plaats van Bingo met z’n allen gaan kwartetten. Het is natuurlijk wel effe wennen. In plaats van BINGO…. KWARTET roepen. Het klinkt overigens wel een heel stuk sjieker. Kwartettttt. Vinden jullie niet?
Overigens… zo’n nachtbus heeft eigenlijk best wel wat. Het is een geweldige manier om het verlangen naar je eigen bed tot een hoogtepunt te brengen. En als we uiteindelijk na vele uren in Pettneu arriveren hebben we onze eerste zonovergoten dag al te pakken. Want wat een geweldig weer hebben die week we toch gehad hé De weergoden waren ons goed gezind zou je geneigd zijn te zeggen. Maar….Niets is minder waar. Het is niet te danken aan de goden maar aan een van onze skivrienden. Hij vertrouwde mij toe dat hij altijd prachtig weer heeft in z’n vakantie. Waar en wanneer hij ook ook gaat. Echt altijd? Vroeg ik hem om er helemaal zeker van te zijn. “Ja, altijd!” Een goede gelegenheid om hem nu, namens iedereen, heel hartelijk te bedanken voor zo veel zonuren tijdens onze wintersport. Ik stel voor dat we hem in navolging van de skiwinnaar 2015 ook een schitterende geheel verzorgde virtuele wintersportreis aanbieden. Met bovendien 1500 virtuele Euro’s zakgeld. Nou, als je daar geen mooi weer mee kan spelen weet ik het ook niet meer. We waren overigens zo verwend met het weer, dat we op die ene wat mistige dag maar moeilijk uit de voeten konden.
Weten jullie nog van het spel dat we buiten voor het hotel hebben gespeeld? Een ballon op je voorhoofd tijdens het drinken van een klein glaasje! De diepere laag van dat spel werd me pas veel later duidelijk. Het had te maken met “ Veilig verkeer” Weet je wat de boodschap was? “Je moet blazen… als je je hoofd niet gebruikt met innemen van alcohol”
Zeg…Vonden jullie het eten in Alpina ook zo voortreffelijk! Natuurlijk wisten we het al van vorig jaar. Maar toch…het ene jaar is het andere niet. Ik weet niet hoe het jullie is vergaan maar ik heb zitten schransen alsof ik in weken niets te eten had gehad. Het gekke was hoe meer ik at hoe meer ik afviel. Echt waar. Dat bewijs leverde m’n weegschaal thuis. Gek hé. Waar moet dat uiteindelijk op uitlopen? Ik leef toch niet in omgekeerde volgorde? Vrienden, nu we het toch over eten hebben…Hebben jullie de ervaring van een van ons al gehoord?
Moet je luisteren…. Het was lunchtijd en ook hij ging, net als wij, zijn portie krachtvoer aan het buffet halen…. Met een dienblad boordevol kwam hij terug en plaatste het deels op tafel deels over de rand van de tafel. Wat er toen gebeurde tart iedere beschrijving. Het was een gebeuren waar het hele terras van stil viel en ademloos toe keek. Met 1 simpele maar krachtige neerwaartse beweging op het plateau kwamen niet lang daarna verse frieten, mayonaise, ketchup, goulashsoep en melk van Alpenkoeien als manna uit de hemel. Daar stond hij dan….. beduusd met de mix van al die etenswaren op hoofd en kleren. Bij alle terras-gangers viel hun mond wijd open. Waren ze getuigen van een wonder hier in de bergen van Sint Anton?. Ja vrienden wat maak je in een week wintersport toch veel mee hé.
Geweldige skitochten over blauw, rood en zwart, gezellige onderonsjes, luie momenten op terrassen, spannende Gastenrennen en niet te vergeten de après ski in restaurant Griabli. Met een gehoorschade vrij live optreden van de bekende groep “De alpen marmotten” zat de sfeer er goed in.
De duidelijk in het oog springende hoofdrol werd vertolkt door een tot abnormale proporties “opgeblazen 50er”. Maar iedereen is het ongetwijfeld met mij eens als ik de conclusie trek dat we een geweldige week gehad hebben. Hoe dat komt? Door ieder van ons….
Niemand uitgezonderd. Speciale dank aan hen die nauw betrokken waren bij de organisatie van deze week. In welke vorm dan ook. Namens iedereen heel hartelijk dank. Zelf heb ik het heel bruin naar mijn zin gehad. Alle reden om volgend jaar weer mee te gaan.
Wat doen jullie?… Gaan we met z’n allen? Ja? Maar dan wel op vrijdag de 13e
Bedankt voor jullie aandacht!
Jan van Holst
